Aankondiging

Samenvouwen
Nog geen aankondiging.

Giro 2020

Samenvouwen
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Weergeven
Clear All
nieuwe berichten

    #16
    Oorspronkelijk geplaatst door Waaib Bericht weergeven
    De eerste resultaten van Froome in grote rondes waren ronduit bedroevend (34e in de Giro, 84e in de Tour). Wie maakte ooit nog zo'n vooruitgang?
    Indurain: lange tijd heel bedroevend in grote rondes, geleidelijke vooruitgang in kleinere rittenkoersen, waar hij al heel sterk was, toen de grote rondes nog altijd tegenvielen
    1984 38ste Tour de l’Avenir
    1985 50ste Tour de l’Avenir, 84ste Vuelta, opgave 4de rit Tour
    1986 92ste Vuelta, opgave 12de rit Tour
    1987 opgave 12de rit Vuelta, 97ste Tour
    1988 opgave 21ste rit Vuelta, 47ste Tour
    1989 opgave 18de rit Vuelta, 17de Tour
    1990 7de Vuelta, 10de Tour

    Charly Gaul : wel prestaties van bij het begin in “kleinere” rittenkoersen (Dauphiné, 6 Provinces), maar totale mislukking in zijn eerste twee grote rondes
    1953 : opgave 3de rit Tour
    1954 : opgave 12de rit Tour


    Oorspronkelijk geplaatst door Waaib Bericht weergeven
    Als ik de volledige Tourgeschiedenis pre-2012 bekijk, slaagde alleen Guy Lapébie erin om als oorspronkelijke pistier op het podium te belanden. En nu hebben we de ene na de andere, met allen dezelfde achtergrond qua ploeg of nationaliteit ...
    Koblet is toch begonnen als pistier, toevallig ook als achtervolger.
    Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor Kübler, ook hij werd eerst bekend als achtervolger.
    Daarnaast waren in hun carrièrebegin Anquetil en Rivière zeer actief op de piste, en ook Coppi schitterde als achtervolger. Achtervolger en Tourwinnaar lijkt me dus niet echt incompatibel.

    Verder had Tomas al geschitterd op de weg (Paris-Roubaix junioren) alvorens tijdelijk voor de piste te kiezen, terwijl ook Wiggins toch al vrij snel piste en weg combineerde, zij het met matig succes op de weg.

    Dat lijkt me dus niet echt zo verschillend van Koblet en Kübler en zelfs Anquetil.

    En als je het verder opentrekt, ook Van Steenbergen (2de in Giro 1951) was aanvankelijk vooral baanrenner.
    Patrick

    Opmerking


      #17
      Interviewtje met Tao Geoghegan Hart door Veloveritas, van 7 jaar geleden!

      https://www.veloveritas.co.uk/2020/1...dec13-reprise/

      Opmerking


        #18
        Oorspronkelijk geplaatst door Waaib Bericht weergeven
        Het zou wel eens wat onderzoek verdienen hoe het komt dat renners die begonnen als pistiers en zich bekwaamden tot bijvoorbeeld waardevolle achtervolgers, ik denk met name aan Wiggins en Thomas, nu plotseling kunnen uitgroeien tot winnaars van grote ronden, al dan niet dankzij de ondersteuning van Team Sky/Ineos.

        De eerste resultaten van Froome in grote rondes waren ronduit bedroevend (34e in de Giro, 84e in de Tour). Wie maakte ooit nog zo'n vooruitgang?

        Als ik even mag overdrijven: vroeger reden ze als pistier maximaal 4 of 5 km met alle gashendels open en nu winnen ze blijkbaar probleemloos uithoudingswedstrijden van 3 weken in het hooggebergte.

        Na deze Giro mag Rohan Dennis aan dat rijtje toegevoegd worden.

        Stelt niemand zich daar vragen bij?

        Als ik de volledige Tourgeschiedenis pre-2012 bekijk, slaagde alleen Guy Lapébie erin om als oorspronkelijke pistier op het podium te belanden. En nu hebben we de ene na de andere, met allen dezelfde achtergrond qua ploeg of nationaliteit ...

        Op zijn minst een vreemd toeval... Maar zolang niets bewezen is: ik blijf in de rechtschapenheid van de renners in kwestie geloven! Laat dat dan vooral duidelijk zijn ...
        Ik denk niet dat men zich daar vragen moet bij stellen, omdat de context van toen onmogelijk meer kan verschilen dan die van vandaag.

        Pistiers reden 15 zesdaagsen en waren (tot de jaren 60) ook nog actief in weekend meeting. Ze reisden van Parijs naar Zurich en door naar Milaan en terug naar Antwerpen, Brussel en Rotterdam: een hele winter lang. Die hadden er in maart een compleet seizoen op zitten met alle verplaatingsstress e.d vandien. Vaak zelf allemaal in elkaar te steken en op de achterbank van een auto ... Zelfs korte vliegtuigreizen waren toen daguitstappen ...
        Idem trouwens voor het kransje topcrossers in de winter.

        Renners uit beide disciplines waren in sommige gevallen daarenboven amper lid van een degelijke merkenploeg op de weg, laat staan van een ploeg die een grote ronde reed.
        Hen werd (als hen dat na zo'n winter nog zou gelukt zijn) nooit gevraagd om zich op grote wegkoersen voor te bereiden. Aan snelle pistemannen werd al eens gesuggereerd om het in vlakke ritten te proberen en er dan nadien gewoon uit te stappen. Niemand zou hen ooit aangeboden hebben om zich bergop in steun te zetten.

        De wetenschap en vooral de cultuur was er niet om daarop aan te sturen en renners 10 ipv 6 a 7 maanden te laten koersen, maar of Renz, Kemper, Bughdal, later Clark, Gilmore, Allen en eveneens Frank, Marcussen en Matsen ... en ik kan nog een generatie doorgaan ... dat niet zouden gekund hebben? ik weet dat nog zo niet en denk eigenlijk dat die daarvoor ook baggage hadden. De achtervolgers zowiezo en ook
        sommige veldrijders, van Firmin Van Kerrebroeck tot Marc Janssens en co.

        Feit was, als die kermiskoersen reden en hoogst zelden eens ergens konden invallen was het al genoeg geweest. Hun mogelijkheden zijn nooit onderzocht of geëxploiteerd.

        Er werd toen niemand echt gestimuleerd om van de piste op de weg en de cross fiets en de MTB te stappen. Ook de eerste generatie bikers zijn nooit aangezocht om naar de weg te komen en dan zijn we toh al flink verder in de geschiedenis. Wie het deed deed het uit zichzelf, niet via scouting.

        Gesloten werelden, gesloten gedachten en andersom.

        Opmerking


          #19
          Oorspronkelijk geplaatst door vanwinjp Bericht weergeven
          Ik denk niet dat men zich daar vragen moet bij stellen, omdat de context van toen onmogelijk meer kan verschilen dan die van vandaag.

          Pistiers reden 15 zesdaagsen en waren (tot de jaren 60) ook nog actief in weekend meeting. Ze reisden van Parijs naar Zurich en door naar Milaan en terug naar Antwerpen, Brussel en Rotterdam: een hele winter lang. Die hadden er in maart een compleet seizoen op zitten met alle verplaatingsstress e.d vandien. Vaak zelf allemaal in elkaar te steken en op de achterbank van een auto ... Zelfs korte vliegtuigreizen waren toen daguitstappen ...
          Idem trouwens voor het kransje topcrossers in de winter.

          Renners uit beide disciplines waren in sommige gevallen daarenboven amper lid van een degelijke merkenploeg op de weg, laat staan van een ploeg die een grote ronde reed.
          Hen werd (als hen dat na zo'n winter nog zou gelukt zijn) nooit gevraagd om zich op grote wegkoersen voor te bereiden. Aan snelle pistemannen werd al eens gesuggereerd om het in vlakke ritten te proberen en er dan nadien gewoon uit te stappen. Niemand zou hen ooit aangeboden hebben om zich bergop in steun te zetten.

          De wetenschap en vooral de cultuur was er niet om daarop aan te sturen en renners 10 ipv 6 a 7 maanden te laten koersen, maar of Renz, Kemper, Bughdal, later Clark, Gilmore, Allen en eveneens Frank, Marcussen en Matsen ... en ik kan nog een generatie doorgaan ... dat niet zouden gekund hebben? ik weet dat nog zo niet en denk eigenlijk dat die daarvoor ook baggage hadden. De achtervolgers zowiezo en ook
          sommige veldrijders, van Firmin Van Kerrebroeck tot Marc Janssens en co.

          Feit was, als die kermiskoersen reden en hoogst zelden eens ergens konden invallen was het al genoeg geweest. Hun mogelijkheden zijn nooit onderzocht of geëxploiteerd.

          Er werd toen niemand echt gestimuleerd om van de piste op de weg en de cross fiets en de MTB te stappen. Ook de eerste generatie bikers zijn nooit aangezocht om naar de weg te komen en dan zijn we toh al flink verder in de geschiedenis. Wie het deed deed het uit zichzelf, niet via scouting.

          Gesloten werelden, gesloten gedachten en andersom.
          Prachtig berichtje!

          Opmerking


            #20
            Oorspronkelijk geplaatst door patfey Bericht weergeven
            Uiteraard is het achteraf makkelijk voor mij te zeggen : zie je wel, maar feit is wel, was Hindley bij Kelderman gebleven, was het eigenlijk gisteren al voorbij geweest voor Sunweb, dat bleek vandaag.

            Anderzijds is Hart blijkbaar de mindere tijdrijder, dus ook nu hebben ze maar een kleine kans de Giro te winnen.
            Ik zet hier mijn vraagtekens bij.
            Kelderman had na een lange afdaling 40 seconden achterstand. In het stuk van 7 km naar de voet van de laatste col verloor hij bijna een minuut. Dat stukje deed hij in zijn eentje terwijl Geoghan Hart in dat traject de steun had van Dennis. In de laatste 3 km verloor Kelderman nog eens een halve minuut omdat hij zich toch geforceerd had, hetgeen met steun van Hindley niet was gebeurt.

            In de laatste bergetappe verloor Kelderman ook de meeste tijd in het min of meer minder steile gedeelte, daar was hij ook goeddeels op zijn eentje aangewezen tegenover een ontketende Dennis die een sleutelrol vervulde.

            Of hij de Giro had gewonnen??

            Optie 2.
            Hindley had moeten proberen om Dennis op de Stelvio los te rijden zodat Hart later geen steun meer van hem zou hebben. Hindley deed helemaal niks anders dan volgen.
            Allleen in de allerlaatste klim van de Giro deed hij tweemaal een halfslachtige poging.

            Opmerking


              #21
              Oorspronkelijk geplaatst door vanwinjp Bericht weergeven
              Ik denk niet dat men zich daar vragen moet bij stellen, omdat de context van toen onmogelijk meer kan verschilen dan die van vandaag.

              Pistiers reden 15 zesdaagsen en waren (tot de jaren 60) ook nog actief in weekend meeting. Ze reisden van Parijs naar Zurich en door naar Milaan en terug naar Antwerpen, Brussel en Rotterdam: een hele winter lang. Die hadden er in maart een compleet seizoen op zitten met alle verplaatingsstress e.d vandien. Vaak zelf allemaal in elkaar te steken en op de achterbank van een auto ... Zelfs korte vliegtuigreizen waren toen daguitstappen ...
              Idem trouwens voor het kransje topcrossers in de winter.

              Renners uit beide disciplines waren in sommige gevallen daarenboven amper lid van een degelijke merkenploeg op de weg, laat staan van een ploeg die een grote ronde reed.
              Hen werd (als hen dat na zo'n winter nog zou gelukt zijn) nooit gevraagd om zich op grote wegkoersen voor te bereiden. Aan snelle pistemannen werd al eens gesuggereerd om het in vlakke ritten te proberen en er dan nadien gewoon uit te stappen. Niemand zou hen ooit aangeboden hebben om zich bergop in steun te zetten.

              De wetenschap en vooral de cultuur was er niet om daarop aan te sturen en renners 10 ipv 6 a 7 maanden te laten koersen, maar of Renz, Kemper, Bughdal, later Clark, Gilmore, Allen en eveneens Frank, Marcussen en Matsen ... en ik kan nog een generatie doorgaan ... dat niet zouden gekund hebben? ik weet dat nog zo niet en denk eigenlijk dat die daarvoor ook baggage hadden. De achtervolgers zowiezo en ook
              sommige veldrijders, van Firmin Van Kerrebroeck tot Marc Janssens en co.

              Feit was, als die kermiskoersen reden en hoogst zelden eens ergens konden invallen was het al genoeg geweest. Hun mogelijkheden zijn nooit onderzocht of geëxploiteerd.

              Er werd toen niemand echt gestimuleerd om van de piste op de weg en de cross fiets en de MTB te stappen. Ook de eerste generatie bikers zijn nooit aangezocht om naar de weg te komen en dan zijn we toh al flink verder in de geschiedenis. Wie het deed deed het uit zichzelf, niet via scouting.

              Gesloten werelden, gesloten gedachten en andersom.
              Volledig akkoord. Het voorbeeld van Kubler en vooral Koblet, die wel de overstap maakten, bewijst trouwens jouw stelling, Van Steenbergen (van wie Antonin Magne altijd beweerde dat die, mits zich drie maanden klaar te stomen, de Tour had kunnen winnen) eigenlijk ook. Het zijn er maar enkelen, de meeste bleven inderdaad (liever) vast zitten in hun circuit.
              Patrick

              Opmerking

              Bezig...
              X